Տեղի ունեցողի գլխավոր պատճառն այն է, որ մեր ազգային վերնախավերն ու հասարակությունը անցնող օրերի, ամիսների ու տարիների ընթացքում այդպես էլ չկարողացան հասկանալ, թե ինչ վտանգավոր իրավիճակ է, ինչ կարգի թշնամի պետություններ են Թուրքիան ու Ադրբեջանը և թե ինչեր են պատրաստվում անել՝ մեր պետականությունը լիարժեք վերացնելու համար։

Գոյություն ունի պետության շահ: Գոյություն ունեն այդ շահը ամեն ինչից վեր դասողներ (քիչ են): Գոյություն ունեն սեփական շահով առաջնորդվողներ, որոնք դա փաթեթավորում են որպես պետության շահ (շատ են):

Գյումրիի ընտրություններում հակափաշինյանական ուժերի գրանցած հաջողությունը կարող է մոտենալ անհաջողության անդառնալի կետին: Այդ կետում ռիսկերը կտրուկ բարձրանում են բազմաթիվ ասպեկտներում:

Եթե Գյումրիում և Փարաքարում ամբողջ (ոչ թե միասնական) ընդդիմության ռեսուրսները՝ մարդկային, ֆինանսական, կազմակերպչական և քարոզչական, բավարարեցին, որպեսզի իշխող կուսակցությանը զրկեն տեղական իշխանությանը տիրանալուց, ապա համապետական ընտրությունների կամ այլ պրոցեսների համար այս պահին դրանք բավարար չեն...

Իրականում նավակ ճոճողները ու նրանց վարքը էն լավագույն ցուցիչն է, որ սրանք 7 տարվա մեջ տենց էլ չլրջացան, չմեծացան, չզգացին պաշտոնավարման պատասխանատվությունը: Ոնց ալկաշ ակտիվիստ կային, տենց էլ մնացել են, ու անցած 7 տարիները 7%-ով չեն կրթել սրանց, չեն հասունացրել:

Անամոք ցավով ենք հայտնում՝ այսօր լրանում է 2016-ի քառօրյայում մեր հերոսական զավակին՝ Հայաստանի ու Արցախի Մարտական խաչ 1-ին աստիճանի շքանշանների ասպետ, բռնցքամարտի պատանիների Եվրոպայի առաջնության արծաթե մեդալակիր ՎԻԿՏՈՐ ՅՈՒԶԻԽՈՎԻՉԻՆ կորցնելու 9-րդ տարին, ով մարտի մտնելուց ընդամենը կես ժամ առաջ պատգամել էր․

Մեր ժողովուրդն իրականության հետ առնչություն չունեցող բազմաթիվ պատմություններ է հորինել իր մեծերի մասին։ Դրանց շարքից է և ներքո անեկդոտը ազգային մեծ բարերար Ալեքսանդր Մանթաշյանցի մասին։

Հարգելի և սիրելի պարոն Բերքյան (Արա), Հիմա՝ վերադարձիցս օրեր անց, Հայոց հողի այս բարձրադիր վայրում, ինձ հարազատ Արագած լեռնաշխարհում, գիշերային կիսախավարում՝ օրական, լավագույնս 3-4 ժամ լույս ենք ունենում, ունկնդիր՝ սահմռկեցուցիչ քամուն ու բուքին, և ակնդետ՝ մոմի թրթռացող լույսին, ուզում եմ գրել Ձեզ:

Գյումրիի ընտրությունների վերաբերյալ բազմաթիվ կարծիքներ են հիմա հնչում. բարոյական հաղթանակը ՔՊ-ի՞նն էր, որ բոլորից շատ ձայն հավաքեց, թե՞ ընդդիմությանը, որ ՔՊ-ին զրկեց միայնակ քաղաքապետ ընտրելուց: Նաև շատ է քննարկվում, թե ով ում կմիանա:

Ինչ-որ տեղ ղռերում ակադեմիական քաղաք են իբր սարքելու։ Ո՞ւմ փողերով, քանի՞ միլիարդ դոլարով են այն սարքելու, Երևանից, Հայաստանի այլ վայրերից ինչպե՞ս են հասնելու այդտեղ, բիզնեսի տեսանկյունից շահավե՞տ, թե՞ վնասաբեր է այդ նախագիծը։ 13 միլիարդ դոլար պետական պարտք ունեցող Հայաստանին ոչ ոք 5-6 միլիարդ դոլար վարկ չի տա ակադեմիական քաղաք կառուցելու համար, մասնավոր ներդրողն էլ հո չի՞ գժվել , որ իր փողերը ղռերում քամուն տա։ Հայաստանի վարչապետը և ԱԺ ՔՊ-ական պատգամավորներ բուհի դիպլոմ չունեն ,շատ պաշտոնյաների դիպլոմներն օրինականության տեսանկունից խիստ կասկածահարույց են, Հայաստանում հիմա հարգի չէ բուհի դիպլոմը, ակադեմիական քաղաքը ինչպե՞ս կարող է երիտասարդներին հրապուրել, տնտեսապես գրավիչ նախագիծ լինել։